Dansende huisknecht

Jonathan Royal was een vrijgezel, rijk en op de leeftijd welke rijke vrijgezellen zelden bereiken zonder onschuldige eigenaardigheden te ontwikkelen. De onschuldigste was zeker dat hij de jonge schrijver Aubrey Mandrake de hand boven het hoofd hield, door zijn toneelstukken te financieren.
Maar toen Jonathan Royal de gedachte kreeg om zijn protégé van levend materiaal voor zijn volgend stuk te voorzien, begaf hij zich op gevaarlijke paden. Hoe gevaarlijk dat wist hij nog niet. Wat hij deed was het volgende: hij nodigde voor een weekend in zijn afgelegen landhuis zeven mensen uit waarvan ieder minstens een van de anderen verafschuwde. Het zal waarschijnlijk aan Jonathan Royal's onbekendheid met wat mensen naar elkaar toe of uit elkaar drijft, te, wijten zijn, dat hij geen flauw vermoeden had wat hij ' ontketende. Zeven mensen wier haat elkaar doorkruist, bijeengebracht in een somber landhuis en beziggehouden met seniele spelletjes en whisky, dat moest tot een uitbarsting leiden.
Die uitbarsting kwam en zij eiste twee slachtoffers. Het kostte de beste koppen van Scotland, Yard een dag om te ontdekken wie dit droevig einde van Jonathan Royal's gezelschapsspelletje op zijn geweten had.