De dronken rechtsbuiten

Ondanks de opkomst van golf is voetbal nog altijd de populairste sport van Nederland. De KNVB heeft bijna 1,2 miljoen leden, verdeeld over zo'n 3400 verenigingen. Al die voetballers dromen, of droomden, van een profcarrière. Nog geen procent haalt de top. De andere 99 procent blijft hangen in de kelders van het amateurvoetbal. Zij kennen Camp Nou, San Siro en Stamford Bridge alleen van de televisie. Geen van de ploeggenoten in het derde heeft verkering met Yolanthe. In de onderste regionen staat publiek met klompen te zwaaien, regent het vaker dan de zon schijnt, ligt de middenstip bezaaid met peuken en moeten verkleumde jongetjes een uur in een godvergeten oord wachten omdat er geen vervoer terug is.

Schrijver en journalist Herman Sandman maakte het allemaal mee. Zijn leven werd meer dan 35 jaar beheerst door voetbal. Hij speelde bij S.E.T.A., W.V.V., De Vogels en Helpman en heeft al die tijd gewacht op een telefoontje van FC Groningen. Totdat een ingescheurde kruisband een eind aan die aspiraties maakte.

Die wereld van het amateurvoetbal, waarin de Fanfare van Honger en Dorst op wedstrijddagen om half zeven de kantine uit rolt, de voorzitter lalt dat 'we in de klap zitten waar de hoeken vallen' en het elke week afwachten is of er elf man in de kleedkamer zitten, die wereld wordt door Herman Sandman treffend beschreven in de verhalen in De dronken rechtsbuiten.

Herman Sandman schreef deze verhalen voor diverse media die over amateurvoetbal publiceren, met name de veelbezochte site tweenul.nl. De verhalen zijn stuk voor stuk ijzersterke en bijzonder humoristische observaties van het amateurvoetbal. Dit wordt een onmisbare bundel voor alle helden van het amateurvoetbal en het meelevende thuisfront.