Een warmte om het hart

Descartes (1596-1650) is geroemd en verguisd om zijn dualisme – de theorie dat lichaam en ziel twee verschillende substanties zijn. Veel minder bekend is zijn theorie van de hartstochten (passies, emoties en gevoelens). Ten onrechte. In een lange brief (1 februari 1647) zet Descartes, op verzoek van de Zweedse koningin Christina (1612–1689), zijn gedachten over de liefde uiteen en gaat in op de verschillende vormen die deze emotie kan aannemen, het verschil tussen goddelijke liefde en aardse liefde, haar excessen, en haar relatie tot het menselijk geluk. De tekst is een van de beste in zijn soort: helder en gevoelig geschreven en getuigend van diep psychologisch inzicht. Van Christina kwam nooit antwoord, zes hedendaagse schrijfsters schrijven alsnog terug.

De Brief over de liefde is vertaald en ingeleid door Theo Verbeek.

Dit is het tweede deel in de serie Correspondenties.

Met bijdragen van: Mieke Aerts (Mannenkleren of over de liefde voor de wetenschap), Désanne van Brederode (Mezzaluna of over de liefde van het lichaam), René Descartes (Brief over de liefde), Hagar Peeters (Een baby die zich bezeerde of over de beschadigde liefde), Sana Valiulina (Het innerlijke oog of over de liefde voor een volk), Eva de Valk (Tralfamadore of over de liefde op afstand), Theo Verbeek (Een indiscretie van de hofarts. Inleiding bij de brief over de liefde) en Marjoleine de Vos (Zaadlust of over de liefde voor God).