Het executiecommando

Dit boek is op vrijdagmiddag 27 november 2009 gepresenteerd in Dudok in Den Haag met een bijdrage van prof. Anton van Kalmthout, hoogleraar strafrecht en Nederlands afgevaardigde in de Commission for the Prevention of Torture and Inhuman and Degrading Treatment or Punishment (CPT). Het eerste exemplaar van het boek werd door Oleg Alkaev aangeboden aan Europarlementariër Hans van Baalen (VVD) in aanwezigheid van de dochter van de in 1999 verdwenen Wit-Russische minister van Binnenlandse Zaken Yury Zakharenko.

In Nederland is jarenlang in de media veel aandacht geweest voor de Argentijnse 'Dwaze Moeders' die opheldering eisten over het lot van hun verdwenen kinderen tijdens het militaire bewind in Argentinië van 1976-1983. Maar in Wit-Rusland, dat sinds 1994 onder het schrikbewind staat van dictator Aleksandr Loekasjenko, zijn ook mensen verdwenen die zich tegen zijn regime verzetten. En ze verdwijnen tot op de dag van vandaag, en dat in een land dat onderdeel uitmaakt van Europa. In de Nederlandse media is hier onterecht nauwelijks aandacht aan besteed.

Oleg Alkaev is een van de hoofdgetuigen van de politieke verdwijningen. Van 1996 tot en met 2001 was hij commandant van het huis van bewaring, sizo No 1, in de Wit-Russische hoofdstad Minsk. Tegelijkertijd gaf hij leiding aan het zogeheten executiecommando, een speciale eenheid die ter dood veroordeelde misdadigers ombracht. In de periode dat Alkaev commandant was, werden 134 mensen geëxecuteerd. Vanuit zijn functie had Alkaev het beheer over het pistool waarmee de executies werden uitgevoerd. Tweemaal werd het wapen opgeëist door de toenmalige Wit-Russische minister van Binnenlandse Zaken Sivakov. Beide keren viel dit samen met verdwijningen van vooraanstaande Wit-Russische politieke tegenstanders van het regime Loekasjenko. Het werd Alkaev al snel duidelijk dat het regime hem als verantwoordelijk kopstuk voor deze moorden naar voren zou gaan schuiven. Hij vluchtte naar het buitenland en woont nu in Berlijn.

Alkaev heeft dit boek geschreven in de hoop dat de duistere praktijk in dit Europese land de internationale en politieke aandacht krijgt die het verdient.

Met een voorwoord van Europarlementariër Hans van Baalen.