Het gestolen hart

‘Een obsederende roman over verdriet en kwetsbaarheid.’ – Kirkus Reviews

Merilee Graf keert vanuit New York terug naar haar geboorteplaats om haar stervende vader, een succesvolle ondernemer, bij te staan. Eenmaal terug wordt ze geconfronteerd met een verdrongen traumatische gebeurtenis uit haar jeugd. Zestien jaar geleden verdween Merilees tienjarige vriendinnetje Lilac van de ene dag op de andere. Het hoe en waarom is nooit duidelijk geworden. Er zou sprake zijn geweest van kidnapping, seksueel misbruik en moord. In het hoofd van Merilee overheerste destijds één gedachte: ik ben als volgende aan de beurt. Nu ze terug is in het stadje begint langzaam tot haar door te dringen wat er indertijd werkelijk met Lilac is gebeurd en weet ze zich eindelijk van haar demonen te bevrijden.

De pers over Lauren Kelly’s vorige roman Neem me, neem me mee:

[quote]‘Een van die auteurs die in hun eigen werk de duisternis niet schromen. En dit boek is duister, en onthullend.’ – de Volkskrant

(fragment)
Ze was meegenomen, werd er gezegd.
Niet hardop! Niet binnen onze gehoorsafstand.
Maar als je luisterde. Als je goed luisterde. Als je verder dan het bange geluid van je bonzende hart luisterde. Dat lage gerommel als van de donder. Méégenomen!
Een meisje was meegenomen. Uit Highlands Park. Ik wist waar dat was. Ik wist wie het meisje was. We mochten het niet weten. We waren nog te jong om het te weten. We waren heel stil, we wilden niet ook meegenomen worden. Het meisje dat meegenomen was, was niet stil geweest maar giechelig en wiebelig en onvoorspelbaar in haar gedrag. Ik zag een reusachtige vogel uit de hemel neerdalen om haar te straffen. Ik zag de lucht donker worden door de gespreide vleugels en naakte klauwen van de enorme vogel en ik zag hoe Lilac Jimson gegrepen werd door die klauwen en schreeuwend de lucht in werd getrokken.
Meegenomen waarheen?

??