Het huis van de schorpioen

Rome is onder keizer Hadrianus (76-138 n.Chr.) ongeveer op het hoogtepunt van haar macht maar zeker niet misdaadvrij. Zo krijgt de jonge politieofficier Marcus Tarentius Longus in een periode van enkele dagen te maken met vier moorden. Aan hem om de dader op te sporen. Staan die moorden elk op zich of hebben ze een gemeenschappelijk raakpunt? De verdachten volgen elkaar op. Is het de beste vriend van zijn bloedeigen neef, de ernstige Gaius Parho? Een getuige verklaart immers dat de dader van één van de moorden net als Gaius een mank been heeft. Maar daar is ook Decaphorus Pontius, een Nubische eunuch. Longus geraakt er maar niet wijs uit. Voor zijn onderzoek belandt hij in de obscure herberg Het Huis van de Schorpioen. Dat is de uitvalsbasis van het toneelgezelschap waarin een zekere Fidus Parius Merula de sterspeler is. Een jolige bende is dat en voor de sfeer daar is niet in het minst de speelse Valeria Filotia verantwoordelijk.