Juliana, vorstin naast de rode loper

'Juliana, vorstin naast de rode loper veroorzaakte veel opschudding, tot aan bommeldingen bij het kantoor van de uitgever (De Boekerij) toe. En het boek had nog controversiëler kunnen zijn, vertelde Van Herk deze week aan een verslaggever van de Volkskrant: 'Maar mijn tante hield bepaalde zaken uit het boek.' Desondanks staat er zo veel in dat het, naast enkele bundels toespraken (zoals Tot u spreekt Hare Majesteit de Koningin, Hollandia, 1974), het belangrijkste boek is voor de Julianastudie.' ' Arjen Fortuin in het NRC Handelsblad, 26 maart 2004

n de golf van verhalen en herinneringen na de dood van koningin Juliana, op 20 maart 2004 om tien voor zes in de morgen, bleek eens te meer hoe populair zij was. Het leek wel of koningin Juliana bij het hele Nederlandse volk een plekje had veroverd, in hart en geheugen, als Moeder des Vaderlands.

Juliana, vorstin naast de rode loper, de eerste biografie die het beeld van de mens en vorstin Juliana in 1980 meer dimensie gaf, is door Magdaleen van Herk grondig herzien en uitgebreid.

In dit boek staat veel meer informatie dan indertijd gepubliceerd kon worden. Een aantal sluiers rondom 'het geheim van Soestdijk' kunnen nu eindelijk worden weggenomen. Dankzij het verborgen archief van drs. M.G. Schenk en het nauwgezette speurwerk van Magdaleen van Herk-Schenk geeft deze nieuwe editie Juliana op een onverwachte manier haar plaats in onze geschiedenis.

Het resultaat is een adembenemend verslag van de recente vaderlandse historie, met verrassende interpretaties van de toppen en dalen in het leven van Juliana.

Wie de publicaties over het koningshuis van voor en na Juliana, vorstin naast de rode loper vergelijkt, zal zien dat deze biografie een keerpunt betekende. Er wordt sindsdien openlijker en directer verslag gedaan, zonder verhullende loftuitingen en de voorheen zo gebruikelijke nevelen van zwijgzaamheid. Juist daarom is deze biografie ook zo karakteristiek voor de mens Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina, die op 30 maart 2004 volgens haar laatste wens door een in wit gehulde rouwstoet naar haar laatste rustplaats in de Nieuwe Kerk te Delft werd begeleid.