Nooit een thuiswedstrijd

De voetballers van het Azerbeidzjaanse FK Qarabag Agdam strijden, net als elk professioneel voetbalteam ter wereld, om de toppositie in de competitie. Maar er is een belangrijk verschil: het stadion van dit team ligt in oorlogsgebied en wordt dagelijks beschoten. Wanneer de spelers de finale om het landskampioenschap spelen is de stad door Armeense separatisten ingenomen en zijn de supporters in tentenkampen ondergebracht. Toch presteert de ploeg het onmogelijke: FK Qarabag Agdam wint de Azerbeidzjaanse landstitel.
Terwijl hun thuisstad vervalt tot een spookstad, zetten de spelers de strijd op het voetbalveld voort. In 2009 staat de vluchtelingenclub zelfs op het punt geschiedenis te schrijven in de Europa League. Vriend en vijand houdt de adem in als FK Qarabag Agdam aantreedt tegen het Nederlandse FC Twente.
Journalist Arthur Huizinga reisde af naar het grillige Azerbeidzjan en volgde FK Qarabag Agdam op de voet; van de extravagante glazen wolkenkrabbers in de oliehoofdstad Bakoe tot de vluchtelingennederzettingen langs de frontlinie, van de vergane kleedkamers in Nagorno Karabach tot de stadions van Europese topclubs. Het resultaat is het tragikomische relaas van een voetballiefhebber die avontuur zocht en aan de rand van de Kaspische Zee een uniek verhaal vond, over een oorlog waar wij nauwelijks iets van weten en een spel dat iedereen kent.

Arthur Huizinga (1980) studeerde geschiedenis in Groningen en Amsterdam. Sinds 2008 volgt hij FK Qarabag Agdam van dichtbij. Hij publiceerde onder meer in De Groene Amsterdammer, nrc.next en nrc Handelsblad. Ook werkte hij samen met fotograaf Dirk-Jan Visser aan het fotoproject offside. Football in exile over voetbal en het vergeten conflict in Nagorno Karabach.