Omzien naar volwaardig leven

Voor vele ouderen is de zogeheten 'derde levensfase' een periode van actief leven. Voor vele ouderen geldt dit echter ook niet: zij worden opgenomen in een verzorgingshuis en/of verpleeghuis. Dit betekent vaak een zeer grote overgang voor de oudere. Het is meer dan een verhuizing, het gaat om een breuk met een bekende leefwijze. In het tehuis moet worden samengeleefd met vele andere ouderen, met slechts de band van ouderdom en er wordt min of meer een leefritme opgelegd. Er is een tijd voor de je 'natje en je droogje', voor de fysiotherapeut enzovoorts. Het leven van de oudere wordt op deze manier met name van bovenaf bepaald.
Op zelfverantwoordelijkheid en zelfwerkzaamheid, als centrale begrippen van ieders leven, wordt in deze situatie bijna geen beroep meer gedaan.
De auteur van dit boek is geboren in 1918 en schrijft vanuit eigen ervaring over het leven in een tehuis. In een persoonlijke stijl beschrijft hij de overgang naar het tehuis en zijn belevenissen daar. Hoe het is om om te gaan met die andere ouderen uit alle windstreken, met de dagelijkse gang van zaken in het tehuis en met de hulpverleners.
Het is echter geen verhaal uit bitterheid, over verloren zelfstandigheid, maar een verhaal over wat er gebeurt en op welke wijze het leven in een tehuis tot optimale bloei kan komen. De derde levensfase dient ten slotte de kroon op het leven te zijn.
Door de persoonlijke stijl van dit boek geeft het een uitstekend beeld van het leven in een verzorgingshuis en/of verpleeghuis en is het 'verplichte kost' voor de beroepskrachten in deze tehuizen en voor hen die in één van de verzorgende beroepen worden opgeleid.