Rembrandts Landschappen

Rembrandt was één van de uitzonderlijke zeventiende-eeuwse schilders die zich niet heeft beperkt tot één genre. Binnen alle genres ging hij de schilderkunstige uitdaging aan, zo ook bij het schilderen van landschappen. Rembrandts vroegste landschappen waren niet zozeer een realistische weergave van de wereld om hem heen, wat juist zijn tekeningen kenmerkt, maar veeleer een verbeelding van een imaginaire omgeving. Hij combineerde in het atelier landschappelijke elementen van uiteenlopende herkomst, geheel 'uit den geest'. In andere landschappen is Rembrandt dichter bij huis gebleven. Deze schilderijen vertonen meer inheemse kenmerken, die wellicht zijn geïnspireerd op de realistische motieven die hij heeft geschetst tijdens zijn wandelingen rondom Amsterdam.

In dit boek wordt een uitvoerig beeld gegeven van de ontwikkeling die Rembrandt doormaakte in het genre 'landschappen', zowel in zijn schilderijen en tekeningen, als in zijn etsen. Er wordt uigebreid stilgestaan bij vragen omtrent de betekenis, techniek en plaats van Rembrandts landschappen in zijn oeuvre.

Ter gelegenheid van het Rembrandtjaar zullen al zijn landschappen voor het eerst samen te zien zijn in Stedelijk Museum De Lakenhal.