Wachtend op de barbaren

Dit boek bevat vooral afrekeningen. Afrekeningen zijn positiebepalingen: je kijkt terug op de afgelegde weg en bepaalt jezelf, door afstand te nemen en die afstand vervolgens te meten, door weg te wandelen in woorden. Zonder een van hen te verloochenen, meet Luc Devoldere in dit boek de afstand die hem scheidt van schrijvers als Nietzsche, Montherlant, Marcus Aurelius, Yourcenar, Horatius, Charles Van Lerberghe, Quintilianus, Erasmus en Alain.
De leraar die hij is geweest, neemt afscheid van zijn leerlingen, maar niet zonder de noodzaak van nutteloos Grieks te hebben bepleit en een brief te hebben geschreven (die nooit aankomt) aan iemand die hij lang geleden heeft gekend en die nu afgevaardigd-beheerder is geworden van de Kamer voor Handel en Nijverheid.