Weg van verbazing

'Weg van Verbazing' is een zeer toepasselijke titel voor deze eerste bundel, van Rudolf van Ooijen. Want de gedichten, zijn een 'op weg'. Zelden zonder wringen. Het vooruit, lijkt een soort springen. Met ogen open. Een gaan langs de kortste weg. Heel direct, rechttoe rechtaan. Met soms een kleine bocht. Als poging los te komen. Het zijn geen gedichten om weg te dromen. Veeleer wringen ze om zelf een bocht te maken. Een eigen zijweg in te slaan. Om als verbazing zelf te voelen: Hoe snel de kern, de einder raakt.