10.000 mensen kijken naar de maan

We hebben een maatschappij gecreëerd zonder enige betekenis. We dienen een nieuw tijdperk van bewustzijn te creëren. Niet langer leven in het verleden van het falen van onze 'beschaving', maar in een nieuw tijdperk, waarin het menselijk wezen verantwoordelijkheid neemt voor zijn wereld. Voor zijn leven. Zonder enige pretentie van alwetendheid doet Hans Siebenlist in zijn boek 10.000 mensen kijken naar de maan een vurig appèl op ons kritisch bewustzijn en onze rol in een complexe, zich steeds meer verhardende maatschappij. Wij, menselijke wezens, dienen te gaan begrijpen dat de structuur waarop de filosofie van de mens berust, geen gelijke tred heeft gehouden met de ontwikkeling van wetenschap, techniek en onderwijs. We borduren nog steeds voort op oude begrippen, of het nu gaat om de geschiedenis, de religie of onze daaraan gekoppelde levensopvatting. We dienen te gaan begrijpen dat die oude systemen, hoe aangenaam we ze ook vinden, in feite de spirituele ontwikkeling van het menselijk wezen tegenhouden. We dienen een tijdperk in te gaan waarin wij het leven met andere ogen gaan aanschouwen. Met afschuw dienen we te kijken naar de nood en het lijden dat het ene menselijk wezen in zijn onmenselijkheid de ander aandoet. En dat alles vanwege vermeende verschillen tussen stammen, tussen volkeren, tussen landen.