De revolutie die in haar eigen staart beet / druk 1

In de jaren zestig van de vorige eeuw vond een methodologische revolutie in de economische geschiedenis plaats die het vakgebied in minder dan tien jaar tijd onherkenbaar veranderde. De literair-descriptieve methode die de economische geschiedenis sinds haar ontstaan had gekenmerkt, werd vervangen door een rigoureus kwantitatief-analytische aanpak, met als gevolg dat een aantal voorheen algemeen geaccepteerde ideeën op losse schroeven kwam te staan. Deze zogenaamde cliometrische revolutie kreeg, ondanks het feit dat zij verstrekkende consequenties had voor onze ideeën over economische ontwikkeling, buiten de kring van professionele economisch-historici, nauwelijks aandacht. De reden daarvoor was de aard van de revolutie zelf. Plotseling waren economisch-historische artikelen in de vaktijdschriften nauwelijks meer toegankelijk voor de geïnteresseerde leek, omdat zij geschreven waren in een taal die rechtstreeks aan hoog gespecialiseerde disciplines als de neoklassieke economie en de econometrie was ontleend.



De revolutie die in haar eigen staart beet poogt voor de geïnteresseerde leek inzichtelijk te maken wat de essentie van die revolutie in de economische geschiedenis is geweest en op welke wijze onze ideeën over economische ontwikkeling door de cliometrische revolutie zijn veranderd. Het richt zich daarbij in eerste instantie op studenten in de geschiedenis en de economie. Daarnaast is het van belang voor iedereen die zich verdiept in wat vandaag de dag wellicht het maatschappelijk meest nijpende vraagstuk voor de economie vormt: de groeiende kloof tussen rijke en arme landen of, in theoretische termen, de verklaring van economische groei, stagnatie en achteruitgang.