Een Al Te Open Huis

In Een al te open huis beschrijft kunstschilder Herman Smith (1948) van binnenuit wat de gevolgen zijn van een beroerte en hoe hij daar op een spirituele wijze mee is omgegaan.

Kader Abdolah – aanwezig op de boekpresentatie – was vol lof over Smith’s boek. Zijn boodschap was dat Een al te open huis meer is dan een verslag van een ex-patiënt voor de volgende patiënt.

Hieronder enkele van zijn uitspraken:

- Het is een reisboek naar de diepste lagen van de mensheid
- Het is een ode aan het leven
- Het is literatuur
- Het is een kunstwerk
- Het is ook grappig, soms dacht ik dat het door een cabaretier is geschreven
- Het is een spiegel om jezelf beter te leren zien
- Het leert je te genieten, te waarderen wat je hebt

Het boek vormt een gloedvol betoog: wij zijn méér dan ons brein. De gangbare voorlichtingsboekjes reduceren de beroertepatiënt tot een kapot mens en zijn ontmoedigend voor het herstelproces.

Smith kijkt naar de spirituele kant van de mens en maakt duidelijk hoe belangrijk taal, bewustzijn en verbeelding zijn voor genezing na hersenletsel. Hij is een scherp waarnemer van het beroerteproces en schrijft er helder en met de nodige zelfspot over. Hij illustreerde zijn boek met tekeningen die hij tijdens zijn herstelproces maakte.