(On-)draaglijk lijden

In dit boek getuigen 26 mensen over de pijn van het anders zijn. Op een authentieke, eerlijke en zeer kwetsbare manier lichten zij een tipje van de sluier van het (on)draaglijk lijden dat mede door het syndroom van Asperger veroorzaakt wordt. Met deze getuigenis hopen de auteurs en de redactieleden tegemoet te komen aan de vraag van Anna die in 2010 overleed met behulp van euthanasie. Anna vroeg om meer begrip voor het (on)draaglijke van psychisch lijden en om meer begrip voor de doodswens daaraan gekoppeld. Als dit boek een steentje kan verleggen in de rivier van onwetendheid en onbegrip, zullen wij gelukkig zijn.

Wij houden er aan de getuigenis van Raf, 47 jaar en informaticus, op te nemen.
Hij schrijft ons dat hij niet de daadkracht vindt om zijn bijdrage uit te werken.
Een zucht naar de Eeuwige Rust.
Het liefst zou ik willen dat mijn vrouw en 3 kinderen zich kunnen verzoenen met het feit dat ik er liever niet meer zou zijn. Mijn vrouw kreeg dit reeds ettelijke keren te horen, de kinderen niet.
Wegens hun jeugdige leeftijd zouden zij dit als traumatisch ervaren, krijg ik telkens van derden te horen, wanneer ik mijn wens nog eens uit. Maar ik moet toegeven dat de idee dat ik mijn kinderen zoveel verdriet zou aandoen, de enige reden is waarom ik er nog ben. Ik ben het zo verschrikkelijk moe van telkens opnieuw keuzes te moeten maken in mijn leven, gaande van hoe ik de afwas op het aanrecht deponeer, tot welke nagels ik moet recupereren bij de afbraakwerken die gepaard gaan met de verbouwing van ons huis.