Ouwehands

Ouwehands is een van de belangrijkste Nederlandse attracties: er komen meer dan 800.000 bezoekers per jaar. Maar het bestaan van de dierentuin hing in de Tweede Wereldoorlog aan een zijden draad. In 1940 was de tuin het centrum van de strijd tussen de oprukkende Duitse troepen en het Nederlandse leger.

Omdat de Nederlandse soldaten behalve met Duitsers niet ook met wilde dieren te maken wilden hebben, besloten ze dat Ouwehands roofdieren eraan moesten geloven. Met bloedend hart bracht directeur Cornelis Ouwehand zelf het vonnis ten uitvoer. Alleen de ijsberen ' een moeder met twee kleintjes ' wist hij in veiligheid te brengen.

Het grootste deel van de dierentuin werd in de meidagen van 1940 verwoest. Na de capitulatie begon Ouwehand zijn tuin te herstellen. Maar toen in 1944 de geallieerde legers naderden, waren het de Duitse militairen die de nieuw verworven roofdieren wilden afschieten en de andere dieren slachten ter consumptie. Om zo veel mogelijk dieren te redden trokken de dierentuinmedewerkers met een hele karavaan dieren de bossen van Veenendaal in (de vergelijking met de Ark van Noach is op haar plaats). Aan het eind van de oorlog bleek een flink aantal de gevechten te hebben overleefd en kon Ouwehand voor de derde keer zijn park opbouwen.