Schurende relaties tussen recht en religie / druk 1

De verhouding tussen kerk en staat houdt de gemoederen flink bezig, niet in de laatste plaats vanwege de belangrijke positie die de Islam tegenwoordig in de Nederlandse samenleving inneemt. In het pluralistische model is van een scherpe scheiding tussen kerk en staat geen sprake. Tot voor kort was dit model onomstreden: op de staat rust slechts de plicht kerkgenootschappen op voet van gelijkheid te behandelen.
Tegenwoordig gaan er meer en meer stemmen op om naar Frans voorbeeld te streven naar la•cit&x17D;, dat wil zeggen naar een strikte scheiding van kerk en staat. In haar uiterste consequentie houdt dit in dat er geen ruimte is voor een overheid die het bijzonder onderwijs financiert of voor boerka's, hoofddoekjes of andere religieus ge•nspireerde uitingen in openbare gebouwen. Onzeker is of in een dergelijk staatsbestel de autonomie van kerkgenootschappen in haar traditionele omvang kan voortbestaan.
Dit boek geeft een beschrijving van de vrijheidsgraden die godsdiensten hebben in de Nederlandse samenleving en op welke onderdelen er soms sprake is van schurende relaties tussen recht en religie. Bij conflicten in geloofsgemeenschappen - die nu nog vaak intern kunnen worden beslist - kan men de uitkomst bijvoorbeeld door de rechter laten toetsen op strijd met de openbare orde
en de strafwet, maar het is de vraag of die scheidslijn in onze multiculturele samenleving nog wel voldoet.
In Schurende relaties tussen recht en religie komen deze en andere vragen aan bod. Dit onderzoek dat in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken aan de Rijksuniversiteit Groningen is verricht, geeft geen pasklare oplossingen voor de keuzes waar de overheid voor staat, maar biedt meer dan voldoende stof voor een weloverwogen reflectie op die keuzes.