Spel en creativiteit in psychoanalytische psychotherapie

Het verbeeldend spel en het vermogen tot symboliseren bereiken rond de leeftijd van zeven jaar een hoogtepunt; daarna neemt de vrijheid om zo vloeiend met betekenissen te spelen weer af. Maar wat gebeurt er als de patiënt snel uitgepraat is, en zijn gevoelsleven kenmerken heeft van een dorre woestijn? Wanneer een kind niet kan spelen en zich onledig houdt met rituelen? Wat doe je als de spreekkamer een podium biedt voor schitterende bespiegelingen, terwijl je achterblijft met een gevoel dat er alleen maar lucht verplaatst is? En wat als de taal geen drager van symbolische betekenis meer is, maar heel concreet opgevat wordt? Over welk creatief arsenaal beschik je als therapeut om in te spelen op zulke situaties?

Te veel of te weinig verbeelding en verbeelding die uit de pas loopt. Daarover gaat het in deze congresbundel, een weergave van de lezingen die op vrijdag 4 november 2011 op de studiedag van de NVPP - in de Rode Hoed in Amsterdam - werden gehouden. Het motto van die dag: 'De verbeelding aan de macht. Spel en creativiteit in psychoanalytische psychotherapieën.'