Van tresorier tot thesaurier-generaal / druk 1

'In 1387 werd voor het eerst het woord 'tresorier' gebruikt als aanduiding voor de centrale financiële ambtenaar in Den Haag', zo luidt de eerste zin van dit werk. Een eerste poging de geschiedenis te beschrijven van een topambtenaar, die dat al zes eeuwen is, maar die al die tijd kans heeft gezien in de politieke luwte beleid te helpen vormen, dat in de Republiek door raadpensionarissen en in onze tijd door ministers met gevaar voor hun (politieke) leven werd uitgevoerd. Natuurlijk valt de schatkistbewaarder uit de 14e eeuw nauwelijks te vergelijken met zijn ambtgenoot de thesauriergeneraal anno 1996. Toen was de overheidskas en de huishoudkas van de graaf één en hetzelfde geldmandje, dat al door de Romeinen met fiscus werd aangeduid. Wanneer onder de Bourgondiërs en Habsburgers het overheidsapparaat geïnstitutionaliseerd en geprofessionaliseerd wordt, zien wij de tresorier-generaal, die én over de domeinen én over alle andere bronnen van inkomsten het oppertoezicht uitoefent. Daargel